Sumbas İlçesi’ndeki doğal bitki örtüsü, genel olarak maki bitki örtüsüdür. Bazı türler de zeminin nemli olduğu kısımlardaki maki formasyonuna dâhil bitkilerin bu kesimlerde tahrip edilerek asli çehresinin değiştirilmesi sonucunda gelişmiş bozulmuş makilerdir. Bu özellikteki makilere de “garig (frigana)” denilmektedir. Ova kesiminde kserofil karakterli kaktüs, agav (Agave americana) ve yaban incirleri (Opuntia, halk deyimiyle “diken inciri”) gibi bazı bitkiler yer almaktadır. 750-1000 metreye kadar olan alt kuşakta makilerle birlikte kızılçam (Pinus brutia) ormanları da yer almaktadır. 1000 metrenin üstündeki sahalarda ise yükseldikçe düşen sıcaklık ve artan yağış değerleriyle birlikte kızılçamların yerini karaçam (Pinus nigra), köknar (Abies), sedir (Cerdus libani) ve kayınların (Fagus orientalis) oluşturduğu yarı nemli karışık ormanlar almaktadır. Bu kuşak, çevredeki kırsal yerleşmelerin kuruluşunda etkili olan ormancılık potansiyeli yüksek sahalardır. İlçenin kuzey ve kuzeydoğusundaki dağların yüksek kesimlerinde ve ormanın üst sınırını oluşturan 2000 metreden itibaren subalpin çayır kuşağına geçilir. Karaçam ormanlarının tahribi sonucunda ortaya çıkmış antropojen stepler ise bu kuşağın hemen altında yer almıştır. Eğimin nispeten azaldığı bu kesimler, günümüzde yayla ve mera alanları olarak değerlendirilmektedir.

Sumbas Çayı ve Kesiksuyu, sahanın en önemli akarsularıdır. Kaynaklarını Toroslardan alarak ilçenin güneybatısında Ceyhan nehrine kavuşan bu akarsuların Sumbas İlçesi’ndeki yerleşmelerin kuruluşu üzerindeki rolü büyüktür. Kesiksuyu, boydan boya geçtiği ilçenin ve doğu sınırlarını çizdiği ilçe merkezinin tarımsal hayatı üzerinde oldukça önemli bir yere sahiptir.